25 Eylül 2006 Pazartesi

II.Süleyman ŞAH (1196-1204)

II. Kılıç Arslan'ın en kuvvetli oğullarından biri olan Süleyman Şah Konya'yı ele geçirmek için plânlar yapmaya basladı. Kardeşlerine gönderdiği mektuplarda tahta çıktığı takdire kendilerini bulundukları yerlerde melik olarak bırakacağını vaad etti. Böylece onların da desteğini sağlayıp Kayseri-Aksaray yolu ile Konya'ya yürüdü. Şehri dört ay kuşattıktan sonra Giyaseddin ile anlaştı. Buna göre Süleyman Şah Sultan'a, çocuklarına, emîrlerine ve hazinesine dokunmayacağına ve istediği yere gitmesine müsaade edeceğine söz verdi. İki kardeş anlaşma şartlarına bağlı kalacaklarına yemin ettikten sonra Giyaseddin Konya'dan ayrıldı. Süleyman Sah 7 Ekim 1196'da şehre girerek Selçuklu tahtına oturdu. Giyaseddin Keyhüsrev Konya'dan ayrılırken iki oğlu İzzeddin Keykavus ve Alâeddin Keykubad'i şehirde bırakmıştı. Süleyman Şah yeğenlerine ilgi gösterip diledikleri şekilde hareket edebileceklerini söyledi. II. Süleyman Sah önce kardeşlerinden Argun Sah ve Berkyaruk Şah'a karşı sefere çıkıp Amasya ve Niksar'i topraklarına kattı (594/1197). Elbistan meliki Mugiseddin Tuğrul Şah da kendisine tabi olduğunu bildirdi. Böylece Malatya meliki Kayser Sah ile Ankara meliki Mesud hariç bütün kardeşleri Süleyman Şah'a bağlılık arzetmis oluyorlardı.

Süleyman Sah'ın dahili meselelerle uğraşmasını fırsat bilen Bizans imparatoru III. Alexios doğrudan Selçuklu topraklarına tecavüz edemedi. Ancak Giresun'da batan bir gemiyi kurtarmak üzere gönderdiği donanma Samsun limanındaki gemilere saldırdı. Mallar yağmalandı. Bunun üzerine tüccarlar Süleyman Şah 'a şikâyette bulunup yardım istediler. Sultan bir elçi gönderip malların iadesini ve anlaşma yapılmasını istedi. Neticede Bizanslılar Türklere yıllık vergi ödemeyi ve tüccarların malları için de tazminat ödemeyi kabul ettiler.
()

Süleyman Sah'ın ani ölümü üzerine nüfuzlu kumandanları oğlu III. İzzeddin Kılıç Arslan'ı hükümdar ilen ettiler. Çocuk yaşta Selçuklu tahtına çıkan III. Kılıç Arslan tahtı sekiz ay sonra amcası I.Giyaseddin Keyhüsrev'e terk etmek zorunda kaldı. (1205).

Kaynak: Osmanli tarihi

www.enfal.destarih17.htm

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder