Yakakent

TARİHİ

Yakakent’in kuruluşu M.Ö. 2.yy. rastlar.

Bizanslıların yaşadığı dönemde adı “Kominos” olan şehri; Yavuz Sultan Selim'in Çaldıran Seferini yapmak üzere Trabzon'a geçerken; halkı Osmanlı İmparatorluğunu tanımadığı için, yerle bir ettiği söylenir.

"Kominos" kelimesi Başsız piskopos anlamına gelir.

Kentte daha sonra gelenler adını “Güm enez” şeklinde değiştirmişlerdir. Bu günkü Yaka kent 1800 yılında Gerze’den gelen üç,dört aile tarafından kurulmuştur. 1893-1895 yıllarında Rus işgalinden kaçan Doğu karadenizliler ve 1922 yılında Selanik’ten gelen göçmenlerle Yaka kent büyümüştür.

1896 yılında muhtarlık, 1 Mart 1963 yılında belediye teşkilatı kurulmuştur. Aynı yıl Güm enez olan ismi, kıyı şehri anlamına gelen Yaka kent olarak değiştirilmiştir. 9.5.1991 tarihinde Yakakent ilçe olmuştur.

SOSYO EKONOMİK YAPISI

İlçe ekonomisi tarımsal karaktere sahip olmakla beraber;balıkçılıkta ekonominin can damarıdır. Karadeniz’de avlanan her türlü balığı ve dünyaca ünlü mersin balığını burada bulmak mümkündür. Sayılar yetmişe yakın irili ufaklı balıkçı tekneleriyle balık avlanmaktadır.

Deniz ürünlerini değerlendiren özel sektöre ait iki fabrika bulunmaktadır. Bunlardan biri sür san Balık unu ve yağı fabrikasıdır. Diğeri ise ipek gıda fabrikasıdır.Burada Vatoz,Köpek balığı ve Kum midyesi gibi bazı deniz ürünleri işlenip,şoklanarak Fransa’ya ihraç edilmektedir.

İlçenin karakteristik tarım ürün tütündür. Köylerde buğday,mısır ve çeltikte yetiştirilir.

Sarıgöl,Köseli ve Büyük kırık köylerinde halıcılık yapılmaktadır. Kara aba-Çök üyen de ise halıcılık halkın en önemli gelir kaynağını oluşturur. Bölgede halıcılığın daha fazla yaygınlaşması için halk eğitim merkezi müdürlüğü halıcılık kurslarını devam ettirmektedir. Hazırlanan halıcılık projesi ile kırk aileye halı tezgahı temin edilmiştir. Dokunan halılar üç metre kare ve altı metre kare Hereke tipi olup,il içinden ve il dışından alıcı bulmaktadır.