/FİKRİ TÜRKEL -24.08.2006
Her şehrin onlarca hikayesi vardır. Samsun için biçtiğimiz en büyük hikaye ‘19 Mayıs’. Gerisi çoğu kez akla gelmiyor… Birçok Anadolu şehri için var olan belirsizlikler ve sorunlar burada da kendini gösteriyor.
Şehirlerin özelliklerinin öne çıkartılması, sorunların çözümünden daha önemlidir. Yani durum tespiti. SWOT analizi, araştırma geliştirme, master plan gibi tanımlamalar da bunun içine girer.
6 ay önce Sinop’la ilgili benzer bir çalışmaya başladık. Baktık ki, ciddi ve kapsamlı bir envanter yapılmamış. Üstüne üstlük ilgili kuruluşların, benzer çalışmalarda baz alınacak projeksiyonları da yok. Birkaç arkadaşla birlikte yürüttüğümüz bu çalışma ne yazık ki; Sinop’a nükleer santral söylentileriyle bırakıldı.
Türkiye’de kaç şehirdeki potansiyel ve fırsatlar bir rapor halinde ilgililerin önündedir. Sadece ilgililer mi? Yatırım yapacak girişimciler, araştırmadaki akademisyenler, reel ekonomiden bahseden yazarların önünde böyle veriler var mıdır? Yola çıkanlar, olmadığını söylüyor. Ben de bunun şahidiyim.
Geçen hafta TEB yöneticileriyle birlikte Samsun’a gittik. Bankanın hazırladığı ‘İller İçin Gelecek Stratejileri - Samsun Sonuç Raporu’ açıklandı. Haberlerde TEB yöneticilerinin niyeti ve mahalli yöneticilerin temennileri dile getirildi. O kısma girmeyeceğim.
Rapor bir ilk olması açısından önemli. İlk defa tehditler, fırsatlar, eksiklikler ve potansiyeller bu kadar net bir şekilde ifade edildi. Samsun için ilk olan raporun Türkiye için de örnek olmasını istiyorum. Her şehir benzeri bir çalışmayı ortaya koymalı. TEB Genel Müdürü Varol Civil benzeri raporların diğer şehirler için de hazırlanmaya başladığını vurguladı. Umarım başka kurumlar da konuya eğilerek, herkesin istifade edebileceği veriler bir an önce hazırlanır. Şehir ve bölgelerle ilgili eksik olan diğer bir nokta da envanter.
90’lı yılların modası güç birlikleri oluşturmaktı. EGS bunun örneğiydi. Onlarcası kuruldu; ancak yürümedi. Samsun’daki ekonomi odaklarını bir araya getiren Sabek AŞ kuruluyor. Bu denemenin nasıl sonuç vereceğini merak ediyorum.
Karadeniz’in merkezi olma konusunda, potansiyeli en yüksek şehir Samsun. En geniş tarım arazisi, en düz ovalar, en kalabalık üniversite, en büyük liman burada. Lukoil’in Zonguldak’ta rafineri isteğine hükümetin “Samsun olabilir” cevabı da gayet yerinde. Rapora göre de, güçlü yanlardan en belirgin iki nokta, coğrafi konumu ile tarım ve insan potansiyeli görülüyor.
Ne yazık ki; ne tarım sanayileşebilmiş ne de insan kaynakları uluslararası entegrasyona erişebilmiş.
Mavi Akım ve şimdi de Lukoil’in proje teklifi gösteriyor ki, Samsun’a sadece bir ilimiz ve Karadeniz’in ovalarıyla ünlü şehri olarak bakamayız. Raporda bu açıkça görülüyor ki, Karadeniz ve Kafkasya ile birlikte daha stratejik bir konumlandırma içine sokabiliriz. Üniversiteden tarıma, ticaretten limana şehri konumlandırırken bu unutulmamalı.
Dünyada şehirler marka olmaya koşuyor. Bir balıkçı köyünden, dünyanın önemli merkezlerinden biri olan Dubai’nin çıkması böyle bir vizyonla oldu. Fransa’dan daha çok Paris biliniyorsa, bunun da arkasında böyle bir fikir var. Veya Singapur’un bataklıktan bir ticaret merkezine, markaya dönüşmesi de böyle bir hikâye ile olmuştur.
Mustafa Çakır adlı genç gazeteci kardeşimiz, Samsun’un marka yolculuğuna yönelik bir çalışma, bir proje hazırlıyor. Çakır, projenin amacını şöyle belirtiyor: “Samsun’un marka kimliğini kazanması için ihtiyaç duyulan argümanları oluşturduktan sonra hedef gruplara ulaştırarak, Samsun’un; turizm ve yatırım imkanlarıyla bilinen bir merkez haline gelmesini sağlamaktır.” Projeye AB fonlarından destek alıyor. Şimdi logodan tanıtım filmlerine, şehir sloganından katalog ve web sayfasına kadar pek çok eksikliği gidermek için uğraşıyor.
Gaziantep Sanayi Odası da, şehir için benzer bir marka çalışması yapmıştı. Bugün pek çok ürünün üstünde Gaziantep logosu yer alıyor. Benzeri projeler her şehir için hazırlanıp, AB fonlarına başvurulmalı.
Amaç yapılması gerekenler konusunda fon bulmanın yanında; şehir ve bölgeyi tanıma şansı da verecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder